Դեռևս վաղ ժամանակներից «graffiti» կոչվող արվեստով զբաղվել են իտալացիները, հույները: «Graffiti»-ին իրենից ներկայացնում է պատկերներ` տարբեր բնույթի, տարբեր ոճերի, որոնք պատկերված են լինում պատերի,ապակինների,դռների, մի խոսքով շինությունների վրա:Հին ժամանակներում այս արվեստը համարվել է որպես «վանդալզիմի»
ակտ:
Առաջին նման պատկերներից մեկը
պահպանված է Թուրքիայում:Այդ շրջանում կատարված
նմանատիպ նկարները կրել են գովադզային բնույթ:
Այս արվեստը հայտնի է եղել նաև Հյուսիսային Ամերիկայում:Սրա միջոցով անգամ պահպանվել են թագավորների անուններ
ու որոշակի կարևոր փաստեր:
Թեպետ այսքան տեղեկություն լսելով՝
միանգամից հիշում ենք Ամերիկյան ֆիլմերը
և նրանց գունազարդ պատերը,սակայն այս արվեստը ավելի հայտնի է Եվրոպայում (մասնավորապես ռոմանական երկներում):
1979-ին արվեստագետ Կլաուդիո
Բռունին Հռոմում (այնուհետ՝ Նյու
Յորքում) ներկայացրեց
«graffiti» նկարիչների աշխատանքները:
Այդ ցուցադրությունն առաջինն էր նոր արվեստի համար:Քանի որ ցուցադրությունից հետո աշխատանքները արժանացել
էին մեծ հավանության, «graffiti» նկարիչներից մեկը, մտերմանալով Blondie խմբի ադնամններից Deborah Harry-ի հետ, ձայնագրում են
նոր փոփ սինգլ՝ «Rapture» անվանվամբ:Այստեղից էլ սկսում է կապը փոփ երաժշտության և «graffiti» արվեստի մեջ:
Տարբեր երկրներում կան գունազարդ պատկերներ որոնց վրա մարդիկ կարող են գրել իրենց անունները կամ ինչ-որ տողեր:
Ինձ համար այս ամենն ուսումնասիրելու պատճառ են հադիսացել երևանյան գունազարդ
«դալանները»
…Կարծում եմ այս տվյալնները այնքան էլ չեն վերաբերվում մեր
«դալաններին», սակայն փորձեցի նկարգարել այդ «արվեստի» սկզբնաղբյուրները ու պատմությունը: Հնարավոր է այսօրվա թոհուբոհի մեջ այս թեման այնքան էլ ակտուալ
չէ,սակայն ես այն փորձում եմ դիտարկել որպես «փոզիթվ» կետ մեր քաղաքում:
Այսօր գերեթե բոլոր դալանները գունազարդ են: Չափազանց հաճելի է քայլել փողոցով և հանդիպել մարդու անսպառ երևակայությանը, այն էլ պատի վրա:Տարբեր փողոցներում կան տարբեր
պատկերներ,կան այնպիսինները,որ բնութագրում են «ենթամշակութային» տարրեր
սակայն կան և չափազանց «փոզիթիվ» պատկերներ, որոնք տեսնելիս ակամայից ժպտում ես:Այսօր համացանցում էլ շա՜տ են այնպիսի նկարներ, որոնք արված են գունազարդ պատերի մոտ
,.,.,կարծում եմ այս գորշ իրականության մեջ իսկապես սա մի լուսավոր կետ է և գովելի եմ համարում նման քայլը.չէ՞ որ անգույն գորշությունը ճնշող է,իսկ մեր փողոցները լի են «ճնշված» դեմքերով:
Թեպետ գունազարդելով պատերը՝ մենք չենք ազատվում մեր դարավոր խնդիրներից,սակայն փորձում ենք մեզ տրամադրել դեպի լավը,տեսնել գունեղն ու պայծառը:Իսկ այս գունազարդ պատկերների
մեջ էլ կկարողանաք ստեղծել գունազարդ իրականություն:Օպտմիզմի և փոզիթիվության ակտ
համարելով «graffiti»-ին՝ ցանկություն եմ հայտնում այդ արվեստը զարգացնել մեր
երկրում և փորձել գունազարդել
մեր իրականությունը:
posted by Anna Michaelyan
Комментариев нет:
Отправить комментарий